Μεθυσμένα βράδια..
Πνίγεσαι στο ποτό...
Και ξεφεύγεις..
Η γλώσσα και η ψυχή
λύνονται...
Θες να πεις οτι σε πνίγει..
Μήπως και πνιγεί...
Ο καπνός γύρω σου
ατελείωτος...
Η ζωή έχει το χρώμα του..
Οι άνθρωποι φτηνοί
και λίγοι.
Πετούν και πατούν
την αγάπη που τους προσφέρεις...
Η αναζήτηση
λίγης στοργής και ανθρωπιάς
χάνεται
όπως χάνεται ο εαυτός σου στο ποτήρι...
έτσι
σκληρά και ψυχρά..
απο Sofaki
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου