Ο δικός μου παλιάτσος, λοιπόν, ήταν πάντα χαρούμενος,
χαμογελαστός κατόρθωνε κι έκρυβε με χρώματα τα δάκρυα του…
Κάτω από τις μπογιές, σκέπαζε περίτεχνα τον πόνο του
μ΄ ένα επιμελημένο μακιγιάζ εξαφάνιζε ως δια μαγείας τον καημό του…
Ανεξίτηλες στάμπες ανθρωπιάς, όπου ακουμπούσε, ήταν τα χάδια του
δροσοσταλιές αγάπης έσταζαν στα φλογισμένα χείλη τα φιλιά του…
Kanenas Kanenas

Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου