ΣΙΩΠΗΣ ΦΩΝΕΣ

welcome to our blog

ΣΙΩΠΗΣ ΦΩΝΕΣ

Οι δρόμοι της σιωπής...
βαδίζονται σπέρνοντας δάκρυα πόνου...
που ποτίζουν κομμάτια απ'την καρδιά...
εκπαιδεύοντας την αντοχή, την υπομονή,
την ατέρμονη ελπίδα, ακόμα και την αγάπη,
έχοντας συνοδοιπόρο μόνο τη μοναξιά...
Αυτοί οι δρόμοι...οι λιγότερο περπατημένοι...
κρατάνε τα χνάρια αυτών που
δεν διαπραγματεύτηκαν την ψυχή τους...

Posts

Comments

The Team

Blog Journalist

Connect With Us

Join To Connect With Us

Portfolio

    Posted by: ΣΙΩΠΗΣ ΦΩΝΕΣ Posted date: Παρασκευή, Νοεμβρίου 07, 2014 / comment : 0


    Μερικές σχέσεις αρχίζουν ανάποδα.

    Γιγαντώνονται στο ξεκίνημά τους, σαν ξαφνικός Έρωτας, ίσως από ενθουσιασμό, από άγνοια, από κατακλυσμιαίο πόθο, από ανάγκη αιώνιας αναζήτησης του ιδανικού.

    Στο χρόνο που ακολουθεί, παλεύεις να διατηρήσεις τις σχέσεις αυτές, στο ίδιο υψηλό επίπεδο, κόντρα στη φθορά που επιφέρει η συνειδητοποίηση των ανθρώπινων αδυναμιών, η κατακρήμνιση του αγνού, του ελεύθερου, στη φυλακή των μικρών μας εγωισμών.

    Αναρωτήθηκα πολλές φορές στη ζωή μου πόσες ερμηνείες έχει το "σ' αγαπάω". Ήταν μια απογοητευτική ίσως αναζήτηση, σ' έναν κόσμο που αλλάζει βίαια.

    Αφέθηκα ανέμελα να μπλέξω τις έννοιες αγάπη, φιλία, έρωτας, συμβίωση, όνειρο, πόθος, επιθυμία, έγνοια, πόνος. Και πάντα, μέσα απ' αυτόν τον αχταρμά, κατέληγα στον ίδιο κοινό παρονομαστή: "Ελευθερία".

    Αυτό είναι η Αγάπη. Ελευθερία. Ειλικρίνεια. Αυταπάρνηση. Σήμερα. Τώρα.
    Αυθόρμητη ταύτιση. Αστείρευτος έρωτας. Παρανοϊκό όνειρο. Πηγαία εμπιστοσύνη. Ατρόμητη αλήθεια. Δίχως επιβολή λογικών ή παράλογων "θέλω" και "πιστεύω"...

    Αυτό είναι η Αγάπη. Γεμάτη ήχους. Γεμάτη σιωπές. Γεμάτη φωτεινές εικόνες. Γεμάτη σκοτεινά "μου λείπεις"... Γεμάτη βασανιστικά "σε σκέφτομαι"... Γεμάτη αυθόρμητα "θέλω να σε δω", που εκπληρώνονται ακαριαία...

    Αυτό είναι η Αγάπη. Μια αιωνιότητα σε μια αγκαλιά. Μια άυλη, μυστηριακή, παράλογη, αιώνια ένωση στο σύμπαν, δίχως εξήγηση, δίχως αρχή και τέλος, μια έκρηξη ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που διασταυρώθηκαν τυχαία μια μέρα στο δρόμο, ένα βράδυ στο διαδίκτυο, κάποιο απόγευμα σ' ένα τσιπουράδικο, κάποιο ξημέρωμα σε μια ακρογιαλιά...

    Γιαυτό σου λέω, πριν πεις ξανά "σ' αγαπάω", σκέψου το δυο φορές, και τρεις. Κι αναρωτήσου αν είμαστε πια ελεύθεροι, ή πνιγόμαστε σε ανούσιες μικροκαταστάσεις και υποκρισία. Σκέψου το δυο φορές, και τρεις. Να μην υπάρξει κίνδυνος το "σ' αγαπάω" να φανεί αστείο...

    Ένα ποτό ακόμα για όσους αγάπησα παλιά και χάθηκαν...
    Ένα χαμόγελο, για όσους αγαπάω ακόμα, κι ας είναι μακριά, κι ας μην ξέρουν το "πόσο"...

    Αγάπη σημαίνει ελευθερία.
    Κι ας είναι το τίμημα η πιο θλιμμένη μοναξιά...

    Το βρήκα εδώ

    icon allbkg
    Share

    Tagged with:

    Next
    Νεότερη ανάρτηση
    Previous
    Παλαιότερη Ανάρτηση

    Δεν υπάρχουν σχόλια :

Comments

The Visitors says