Συλλάβισε μου τα 23 γράμματα του "δεν"
Κι αυτό το ένα το φωνήεν του "πρέπει "κραύγασε το μου….
Να σπάσει τη μεμβράνη των κρουστών της ακοής….
Σε ένα πεντάγραμμο καλοκουρδισμένο με έμαθες να ζω
με νότες κανόνες….μόνο
Το άναρχο των γραμμάτων σε μήτρα ξωτικών έκρυψες
Να μη το βρίσκω…
Σε μια χούφτα θάλασσα ναυαγώ…
Κι αυτό το Α της ΑγΑπης πότε θα σταματήσει απορία να στάζει
δεν μ΄ απάντησες ποτέ....
Αναλφάβητη πορεία ακολουθώ
Δεν έμαθα να διαβάζω…γραφή δεν γνώρισα…
Μόνο της νότας το κλειδί έμαθα να γυρνώ…
Ξανά και ξανά και ξανά….
Μαγκανοπήγαδο ζωή….
ξανά και ξανά και ξανά
σε στέρφο πηγάδι
"μάθε μου τα σημάδια των νερών " ......
Κάθε βράδυ...κάθε βράδυ ικέτιδα σου γίνομαι

Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου