Τα 'καψες που τα 'καψες τα χαρτιά σου,
κράτησες τουλάχιστον τα ρέστα σου;
Η μήπως δεν έμαθες πώς παίζονται
οι παρτίδες;
Ο καλός ο παίκτης ή ο έμπειρος,
όπως θέλεις πάρτο,
το τελευταίο του χαρτί το 'χει καλά κρυμμένο.
Εσύ τα σκόρπισες στους πέντε ανέμους
κι άντε τώρα να τα μαζέψεις.
Δεν μαζεύεται η ψυχή παλικάρι.
Δεν έμαθε ακόμα πώς είναι να μην λαχταράει,
πώς είναι να μην φουντώνει,
να μην αστράφτει,
όταν στο πέρασμά της θεριά ανεβαίνουνε
τα δάκρυα κι οι αναμνήσεις.
Μικρή είναι ακόμη, θα μάθει.
Μα ένα πράμα δεν θα μπορέσει.
Να παίζει βρώμικα,γι αυτό και δεν κράτησε ποτέ της
κανέναν άσσο στο μανίκι της!
Προτιμώ να είμαι έντιμος,
παρά καλός παίκτης.
Αφήνω την καλοσύνη σ' αυτούς
που υποκρίνονται
Ηρώ Αναστασίου
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου