ΑΠΩΝ...

    Μη με ψάχνεις άδικα μέσα στο πλήθος...

    Θέλεις να σου πω που θα με βρεις σίγουρα?

    Είναι ένα μικρό δρομάκι..που γράφει αδιέξοδο...

    Συχνάζω εκεί και ζωγραφίζω εθνικές οδούς..

    πολύβοους δρόμους,,πλατείες κι απέραντα πάρκα...

    σε παραλίες με βαθιά μπλε νερά...

    Καλό σκαρί η ψυχή μου,ταξιδιάρικο!

    Ξεκινάει πάντα με ((απαγορευτικό)).

    Μπορεί να σπάσαν όλοι οι κάβοι μου,

    αλλά έμαθα καλά το τραγούδι της Γοργόνας

    Ευτυχώς, σου λέω,που έμαθα μερικά χρήσιμα

    πραγματάκια.Να μαζεύω,ας πούμε,

    πολύχρωμα χαρτάκια και να τα βάζω ουρές στα όνειρά μου.

    Όχι πως τη γουστάρω και τόσο την εξορία που επέλεξα.

    Πολλές φορές μάλιστα ψάχνω τρόπους να δραπετεύσω.

    Αλλά σιχάθηκα.Σιχάθηκα να βλέπω τους

    νάνους να κάνουν λιτανείες στους γίγαντες...

    Φυλάξου,ψυχη μου...

    Φυλάξου από κείνους που σκοτώνουν τους κύκνους

    τη νύχτα,για να στολίζονται με τα φτερά τους την ημέρα..

    Όχι.Όχι.Δε θέλω να με χαϊδέψουν χέρια που έχουν στα δάχτυλα χρυσόσκονη...

    Μπορεί να σκότωσαν πεταλούδες...


    απο Sofaki