Και ξαφνικά, εκεί που νιώθεις
σαν παιδί και πετάς στα
συννεφάκια του ονείρου
σχεδιάζοντας κόσμους,
μπαμ..τρως μια γερή
σκουντούφλα και
αντιλαμβάνεσαι
πως τελικά είσαι σοβαρός και
κατασταλαγμένος ενήλικας
και πως πρέπει για να
επιβιώσεις να πάρεις την ζωή
στα σοβαρά..
Εντάξει βρε αδελφέ,
μα εκνευρίζομαι
με τις ζόρικες αυτές επαναφορές.
Με κάνουν να τα μπερδεύω όλα.
Και δεν τις θέλω ,
γιατί με επαναφέρουν στην
πραγματικότητα .
Και στην τελική δεν ήμουν
και ποτέ φίλη με αυτήν .
Την μισώ αυτή την αναγκαστική
προσγείωση .
Μου προκαλεί
τον ίλιγγο των ενηλίκων ..
Ελένη Μέη Ασημακοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου