ΤΟ ΠΑΖΛ

 
    Ο κόσμος είναι ένα παζλ...
    και γω πάντα ήθελα να συναρμολογήσω τα κομμάτια...
    απλά να μου βγάλει ένα νόημα...
    δε μπορούσα όμως να το κάνω γρήγορα...
    έπιανα ένα ένα τα κομμάτια...
    από αναμνήσεις...
    από αισθήσεις...
    από λέξεις...
    από κλάμα ...
    από κακία...
    από ψευτιά...
    και γω ήθελα να συναρμολογήσω τα κομμάτια...
    τέλειωσα το παζλ...
    αλλά δε βρίσκω το νόημα...

    ένα κομμάτι [από θυμό] περισσεύει.


    Ευτυχία Βιγκοπούλου