Πολλές φορές αναρωτιέμαι πόσες είναι οι ψυχές εκείνες
που τις νύχτες μαζί μου ξενυχτούν, περιμένοντας τα πάντα
και ταυτόχρονα το απόλυτο τίποτα.
Και μέσα σε αυτό το τίποτα υπάρχει και εκείνο το κάτι
που περιμένουμε να έρθει, χωρίς να μπορούμε να το προσδιορίσουμε.
Εκεί όμως δε βρίσκεται και η μαγεία;
Να μπορούμε να ονειρευόμαστε ελεύθερα, χωρίς όρια,
χωρίς πρέπει και μη, χωρίς εμπόδια...
Μάταια όλα αυτά; Δε ξέρω.. πια δε ξέρω... δε θέλω να ξέρω...
μονάχα θέλω να ζήσω, όσα μου αναλογούν,
για όσο, για σήμερα, για αύριο, για πάντα... όσα μου αξίζουν.
Σσσσσ... άκου τη νύχτα...
κάτι θέλει να σου πει κι απόψε.
Εσύ που ξενυχτάς μαζί μου...
Όταν βρεις αυτό το κάτι..
μονάχα τότε..
μιλήσέ μου για το ταξίδι σου...
από Υάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου