Να αγκαλιάζεστε σφιχτά, δυνατά.
Δεν είναι γυάλινοι οι άνθρωποι,
δεν σπάνε, έτσι κολλάνε.
Να αγκαλιάζεστε στήθος με στήθος
και να ακουμπάτε ο ένας την καρδιά του άλλου.
Δεν έχει φωνή κι όμως ηχεί
σαν την πιο δυνατή χαρμόσυνη καμπάνα.
Δεν έχει λέξεις κι όμως
απ’ αυτήν θα ακούσεις τις ομορφότερες κουβέντες.
Αν είχε πάλι άρωμα,
θα ήταν αυτό της παιδικής ασφάλειας κι ανεμελιάς,
κάτι σαν βανίλια-καραμέλα. Γλυκό και δυνατό!
Πωλίνα Πανέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου