Σε βλέπω να τρέχεις λεύτερη καλπάζοντας προς τη θάλασσα
συχνά πυκνά στον ύπνο μου.
Ξυπνάω μ' έναν λυγμό στο ύψος του λαιμού σκαλωμένο.
Αγάπη μου,
στις φυγές και στις μεγάλες επαναστάσεις,
ένας πεθαίνει κι ένας σώνεται.
Δίκαιη μοιρασιά.
Οι νεράιδες σου δεν μου ομολόγησαν ποτέ
πως είχε έρθει η σειρά μου.
Όχι, δεν με τρομάζει εμένα ο χειμώνας που παρατείνεται
Έχω πεθάνει καιρό τώρα θαρρώ
Απλά χτες με ενημερώσανε κι επισήμως.
Μα εσύ,
μη σταματάς εσύ,
τρέχα, τρέχα,
να βρεις μια θάλασσα που να γράφει το όνομά σου!
αποσπασμα
απο ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου