Όσα για σένα ήμουνα χωράνε σε μια λέξη
μα αυτή η λέξη, μάτια μου, ακόμα σε τρομάζει.
Πες πως ήμουνα για σένα
στη σιωπή σου ένας χτύπος,
στη ζωή σου ένα ‘μήπως’,
μες στα ‘όχι’ σου ένα ‘ναι’.
Πες πως ήμουνα για σένα
μια ανάσα που ζεσταίνει
την ελπίδα την χαμένη
σ’ έναν πρωινό καφέ
Συννέφιασε το μέσα μου νομίζω πως θα βρέξει
που στέκεσαι απέναντι χωρίς να με κοιτάζεις.
Όσα για σένα ήμουνα χωράνε σε μια λέξη
μα αυτή η λέξη, μάτια μου, ακόμα σε τρομάζει.
Πες πως ήμουνα για σένα
μια φωτιά μες στο σκοτάδι,
μία θάλασσα σαν λάδι,
το ταξίδι σου για μας.
Πες πως ήμουνα για σένα
μια σελίδα στο βιβλίο
ένα χωρατό, ένα αστείο,
που σε κάνει να γελάς.
Λέττη Κοιλάκου

Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου