ΣΙΩΠΗΣ ΦΩΝΕΣ

welcome to our blog

ΣΙΩΠΗΣ ΦΩΝΕΣ

Οι δρόμοι της σιωπής...
βαδίζονται σπέρνοντας δάκρυα πόνου...
που ποτίζουν κομμάτια απ'την καρδιά...
εκπαιδεύοντας την αντοχή, την υπομονή,
την ατέρμονη ελπίδα, ακόμα και την αγάπη,
έχοντας συνοδοιπόρο μόνο τη μοναξιά...
Αυτοί οι δρόμοι...οι λιγότερο περπατημένοι...
κρατάνε τα χνάρια αυτών που
δεν διαπραγματεύτηκαν την ψυχή τους...

Posts

Comments

The Team

Blog Journalist

Connect With Us

Join To Connect With Us

Portfolio



  •     Υπάρχει κρίση ανθρώπων αυθεντικών,
        ειλικρίνειας, τρυφερότητας.
        Αλλά κυρίως κρίση αξιών.
        Σημεία των καιρών ;
        Όχι, αλλά καιροί φτωχοί σε ψυχή...

        ~ Luna Del Grande ~



  •     Αν είχαμε ανιχνευτή μετάλλων,
        θα μπορούσαμε να δούμε τα μαχαίρια που κρύβονται...
        Ένα ρημάδι ένστικτο
        έχουμε και λαθεύει ενίοτε..
        Καλώς ήρθες στη γνώση..

        ~Σίμυ Αμουργιανού~



  •     Ύψωσε τα λόγια σου,
        όχι τη φωνή σου.
        Είναι η βροχούλα που κάνει
        τα λουλούδια να μεγαλώνουν
        όχι η καταιγίδα....

        ~Τζελαλεντίν Ρουμί~

  •     Ρε στον έρωτα, δεν υπάρχει λογική.
        Δεν υπάρχει εγώ.
        Υπάρχεις εσύ…εσύ…και μόνο εσύ!
        Βγαίνουν οι λέξεις με δυσκολία…;
        Φίλε αυτό δεν είναι έρωτας, είναι προσπάθεια.
        Στον έρωτα όλα βγαίνουν…όλα δείχνουν από το πρώτο βλέμμα…
        Ένα χαμόγελο απλά και κοκκινίζει η γη,
        σαν ηφαίστειο που είναι έτοιμο να εκραγεί.
        Ένα άγγιγμα και ανοίγει μία ρωγμή στην καρδιά…
        τα συναισθήματα μπαίνουν ένα-ένα…
        Δεν υπάρχει ρε στον έρωτα, γιατί…
        Γιατί έτσι.
        Γιατί είναι έρωτας και κάνει ότι γουστάρει.
        Τέλος μαθήματος ...


        Χρήστος Τούβε



  • Ερωτας...

    Γιορτάζει....λένε.

    Ο έρωτας γιορτάζει όποτε σε απαλλοτριώνει.
    Γιορτάζει όταν αναπνέει την σάρκα του άλλου.
    Δώρο κάνει την ψυχή του όποτε σε αγγίζει.
    Γελάει όταν του χαμογελάς ερωτεύσιμα.
    Πάρτι κάνει στις ηδονές των χαδιών.
    Δεν χαίρεται πάντα όμως...
    Εχει και τα άσχημα του ο έρωτας.
    Μυρίζει στον ιδρώτα, τα αρώματα του πάθους.
    Πονάει στο "μου λείπεις" της απόστασης,
    της απώλειας, του χωρισμού.
    Αλλά και τα άσχημα του έρωτα...όμορφα είναι ρε.
    Γιατί;;;
    Γιατί αγάπη μου ο έρωτας πίνει το αίμα του άλλου
    και το καταπίνει ή το μεταγγίζει στην άλλη ψυχή,
    στο άλλο κορμί.
    Ερχεται με το φιλί του και σου τραβά την αναπνοή
    από το στόμα και την εξημερωνει.
    Την ανάσα σου την κλέβει και την κάνει κομματάκια.
    Την μοιράζει έπειτα σαν αντίδωρο για να
    έχει ν'αναπνέει ολάκερο το κορμί.
    Τελικά ο έρωτας δεν γιορτάζει μάτια μου.
    Ο έρωτας.....αγαπά το "είναι σου"
    και το κάνει κάθε μέρα......χαλάλι σου.


    Ν. Ευαγγέλου

  •     Περίεργα μεθυστικός χορός ο Έρωτας
        έστω κι αν αναγκάζεσαι
        πολύ συχνά να σέρνεσαι,
        να ψάχνεις τα βήματα του…


        Kanenas Kanenas

  •     Αν είχαμε όσα θέλαμε
        τι θα μας έλειπε;
        Κι αν δεν μας έλειπε τίποτα,
        τι θα επιθυμούσαμε;
        Και τι αξία θα είχε η ζωή
        χωρίς επιθυμιές;

        Όχι, να μου απαντήσεις!


        Μενέλαος Λουντέμης

Comments

The Visitors says